Met het zomernummer van de Narcolepsie Vereniging nog maar net afgerond, mocht ik zelf gaan ondervinden wat er ook alweer allemaal bij komt kijken als je op vakantie gaat. Want de narcolepsie neem je natuurlijk gewoon mee. Dus daar moet je in zekere zin ook rekening mee houden. Niet alleen van tevoren, maar ook tijdens de vakantie.
Vakantie als obstakel?
De reden dat ik dit stuk schrijf, is niet omdat ik het zelf lastig vind om de stap te zetten om op vakantie te gaan, maar omdat ik om me heen veel geluiden hoor van mensen dit wel zo ervaren. Dit is hartstikke begrijpelijk: zo brengt zo’n vakantie vele onverwachte situaties met zich mee, je ritme gaat eraan, je moet slapen in een ander bed, etc. En toch vind ik persoonlijk dat je jezelf door dit soort dingen niet zou moeten laten tegenhouden.
Zon, vakantie en even een andere omgeving zijn allemaal zaken die goed zijn voor de mens. Dus ondanks de obstakels die er wellicht zijn, zou niemand zich moeten tegenhouden om ‘gewoon’ op vakantie te gaan. Zelf ben ik net terug van vakantie (naar Corsica) en tiidens die vakantie ging het ook wel eens goed fout. Hoe dat ging en hoe we dat daar oplosten, zal ik je vertellen. Ik neem je graag mee in een paar situaties:
1. Middag powernap ”goes wrong”
Na het opzetten van onze tent op de eerste camping, was ik helemaal gesloopt. Dat we die nacht om 2 uur naar Schiphol moesten om onze vlucht van 5.30 te halen, hielp ook niet echt mee. Dus deed ik even een dutje in onze Lamzac. Ik sprak met Jesse af dat hij me na 10 minuten wakker moest maken. En dan na 5 minuten weer. Zodat ik rustig wakker kon worden.
Hij deed dit heel braaf zoals we hadden afgesproken, maar ik was zo onwijs ver heen dat ik elke keer dat hij me wakker maakte als een chagrijnig wijf reageerde. Ik snauwde naar hem dat hij me de tijd moest gunnen om rustig wakker te worden. Wat hij dus deed, maar voor mij voelde het alsof hij me voor de 1e keer wakker maakte en mij beval dat ik direct moest opstaan. Niet zo gezellig voor hem… Achteraf kan ik dan echt van mezelf balen, omdat ik dan echt geen gezellige vriendin ben. Enige wat je dan kunt doen is een knop omzetten, sorry zeggen en er weer het beste van maken.
2. Als je met creme fraiche in je hand, opeens op de grond beland
Dat ik voor het eerst op vakantie ging met vriendlief en dit een groot succes bleek te zijn, is natuurlijk heel fijn. Wat minder fijn: door dit grote gezelligheidssucces was het aantal kataplexie aanvallen op een dag niet bij te houden. Zo ook een avond tijdens het koken. Hoe het precies ging weet ik ook niet meer, maar het kwam erop neer dat ik Jesse hielp om een beetje crème fraiche van zijn hand te halen. Perongeluk maakte ik dit erger en schoot in de lach. En dus kletterde ik binnen 3 seconden met crème fraiche en al op de grond. Het resultaat: een combinatie van zwart zand en 200 ml crème fraiche verspreid over mijn armen, haar en kleding. Daar lig je dan: smerig en geen saus meer voor de pasta pesto…
Toen hebben we maar gauw de afspraak gemaakt dat we dit soort vloeibare substanties alleen aan mij gaan toevertrouwen als ik ergens op mijn kont zit. Wel zo veilig. Voor mij én voor het avondeten.
3. Spelletjes rivaliteit
Je kent het wel: lekker fanatiek maak je elkaar belachelijk tijdens spelletjes, pest je elkaar of wil je even een goed gevatte grap maken. Nou, dat ging bij mij niet helemaal op. Negen van de tien keer als ik een grap probeerde te maken, ging ik gestrekt. Even tussen jou en mij: ik sta er blijkbaar om bekend dat ik vooral last heb van kataplexie aanvallen bij het maken van mijn eigen grappen.
Ik wil niet weten hoevaak ik mijn kaarten open en bloot heb laten zien als ik weer eens plat lag… Misschien dat die daarom zo vaak won met pesten! Met Pim Pam Pet ging het trouwens niet veel beter. Zo wist ik ineens het juiste woord en werd daar zo enthousiast van dat ik halverwege het woord niet meer kon praten vanwege een kataplexie aanval. Jesse maakte natuurlijk dankbaar gebruik van ‘mijn secondes van afwezigheid’, noemde het volledige juiste woord en sleepte de punt binnen.
Ga jij nog op vakantie? Of ben je al geweest? En heb je lastige narco- en/of Kata-momentjes gehad of viel het uiteindelijk allemaal reuze mee en ben je weer helemaal ontspannen thuisgekomen zoals ik? :)
Dat zou voor mij ook een ramp zijn, kataplexie aanvallen door mijn eigen grappen. Mijn vervelendste narcolepsie moment was niet op vakantie, maar een spellenavond met vrienden waarbij ik aan het eind van de avond de hele tijd in een soort micro slaap viel en steeds schrok als er weer iets werd geschreeuwd als: WAAROM DOE JE NIKS, JE BENT AAN DE BEURT! En toen ik eenmaal thuis aangekomen wakker werd met een halve schaal yoghurt naast me besloot ik dat deze avond al raar genoeg was en heb alles laten staan en dook direct mijn bed in. Ik ging dus echt direct mijn bed in, want ik werd midden in de nacht bezweet wakker met mijn kleren en schoenen nog aan.
Heerlijke vakantie gehad blijven leuke momenten…..voor later….niet op het moment supreme weer onwijs leuk geschreven.