Deze zomer was voor mij de derde keer Nijmeegse vierdaagse feesten en tegelijkertijd de eerste keer dat ik die vierde in de hoedanigheid van ‘werkende persoon’. In plaats van student. De vierdaagse staat bij ons in huis ook wel bekend als de Nationale Logeerweek, wat betekent dat mijn hele kamer de hele week vol heeft gelegen met matrasjes en logeertassen van vriendinnen met veel teveel potentiële outfits waardoor mijn kamer meer een soort van inloopkast was dan leefruimte. Maar dat terzijde.

Vallen en opstaan

De meeste van jullie weten inmiddels wel (en zo niet, ik zou zeggen kijk de aflevering van JZHMH) dat een combinatie van feesten, alcohol, weinig slaap en mijn vrienden hét recept is voor valpartijen en blauwe plekken. Dus dat dit tijdens de Nijmeegse vierdaagse weer vreemde situaties heeft opgeleverd, zal geen verrassing meer zijn. Ik heb een aantal van dit soort momenten voor jullie op een rijtje gezet.

1. Een verrassing in de badkamer

Dat ik ooit nog een kataplexie aanval zou krijgen door het zien van een naakte man, dat had ik me nooit kunnen bedenken. Toch is dit afgelopen week waarheid geworden. Op een brakke donderdagochtend stonden een huisgenoot, vriendin en ik in de keuken. Tegenover een half openstaande badkamerdeur. Nietsvermoedend loopt die vriendin de badkamer in en terwijl m’n huisgenoot nog waarschuwt met ‘daar is iemand’, komt de betreffende vriendin al de badkamer uitrennen na het zien van iets wat ze liever niet had willen zien. En wat doe ik? Ik moet zo hard lachen om de situatie dat ik boem bats achteroverval op de grond: bijna letterlijk tegen de naakte onbekende in de badkamer aan. Je begrijpt wel dat we daar met onze brakke toestand de nodige uurtjes van moesten bijkomen…

2. Boeren in de trein & boeren op kantoor

Nog zoiets. Cola. Ik laat niet vaak een boer, maar als dit wel het geval is, brengt dit nogal wat geluid met zich mee. Ja, ik weet het: niet charmant. Maar toch is dit even nodig voor de context. Ik kwam er dus mooi achter dat iets simpels als een boer ook kan resulteren in een slappe toestand… Ik liet dus per ongeluk in het bijzijn van al m’n mannelijke collega’s zo’n harde boer, dat ik spontaan een ‘kata’ kreeg en vervolgens op m’n toetsenbord klapte… Fijn.

3. Schaamte in de trein

Het gênantste was misschien nog wel de treinrit van Nijmegen naar Utrecht. Waarin ik dankzij de grapjes van een vriendin (en ja oké ook een boer) praktisch de hele treinrit als een idioot in slappe toestand op de treinstoelen lag. Dan lig je daar zonder dat je je kunt bewegen, maar je je wel in je hoofd bedenkt dat iedereen het ziet. En dat je nog een uur met dezelfde mensen in de coupe zit…  Dat was wel effe een momentje van schaamte.

4. In elkaar zakken om niets

Dan zijn er ook nog de situaties waarin ik om niets in elkaar zak. Als ik echt moe/brak ben, zak ik op de een of andere manier ook bij de meest ‘normale’ momenten in elkaar. Soms heeft het letterlijk met niets grappigs te maken – of vind ik mezelf gewoon grappig, maar dat terzijde. Ik weet eerlijk gezegd niet eens meer waar het in onderstaand filmpje over ging, maar het is wel een goed voorbeeld om te laten zien hoe ik om letterlijk niets in elkaar kan zakken:

Nog meer genante kataplexie momenten

Zoals je merkt zou ik over alle genante kataplexie aanvallen van afgelopen week zo een boek kunnen schrijven, maar ik ben juist eigenlijk wel benieuwd naar de meest genante kataplexie momenten van mijn mede narcolepsiegangers! Wie heeft er ook bijzondere kataplexiemomenten meegemaakt? :)

Liefs Pip

PS. Verder was ’t wel erg gezellig hoor:

schermafbeelding-2017-08-01-om-18-23-03

4 thoughts on “Nijmeegse vierdaagse deel 3: iets met naakte mannen en boeren”

  1. Op weg naar de kermis op de fiets als iemand een grapje maakt en ik vervolgens met mijn slappe lichaam tot stilstand probeer te komen. Ik wilde voorkomen om te vallen maar na enkele seconden ging ik met fiets en al op de grond (dat is verassend pijnlijk). En vanwege de kermis fietsten er dus genoeg mensen langs die waarschijnlijk raar opkeken dat ik zo slap over het stuur hing en zo op de stoep viel.

      1. Zelden, want alleen op de fiets is er namelijk niks te lachen. Maar als het gebeurt kan ik met een beetje balanseren de fiets nog wel recht houden en kan ik weer doorfietsen. Iets wat ik echter al lang niet meer gedaan heb is in de glijbaan gaan omdat zo’n 20 cm water al genoeg is om even kopje onder in te kunnen gaan als je je hoofd niet meer omhoog kunt krijgen. Ondanks dat het zo weer over was was dat ook niet echt prettig :p

  2. Weer een heerlijke hilarische tijd geweest dus. Waar andere roepen dat ze daar “de kracht niet meer voor hebben” vind jij nog wel een energiebommetje om al schaterend onderuit te schuiven. En wat betreft dat boeren…tja dat wist ik al….je deed met die 3 van mij al competities…. just charming Weer een leuke blog!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.